Menu |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Zalecane pzrez niektórych pzryciskanie karku, ciągnięcie obrożą do ziemi, itp. to przeżytek, stosowany obecnie jedynie w wypadku starszych (ok. 2-letnich), dotąd niczego nie uczonych i agresywnych psów. W przcy ze szczenięciem do wykonania tego ćwiczenia znów jest nam potrzebny wyłącznie smakołyk. Mówimy "siad" nagradzamy, a następnie podstawiamy kolejny smakołyk pod nos, kierujemy rękę w dół i w przód, mówiąc "waruj". Początkowo dobrze jest robić to ćwiczenie, gdy pies siedzi obok naszej nogi, a dopiero później, gdy siedzi przed nami. Mały może oczywiście wstać i próbować zjeść smakołyk tylko schylając głowę. Wówczas zwracamy go ponownie do pozycji "siad" i próbujemy od nowa. Na ogół piesek bardzo szybko wyciąga łapki i pojmuje o co chodzi. W bardzo trudnych przypadkach ćwiczymy w domu tuż przy np. tapczanie. Jeśli mały uporczywi wstaje, wkłakamy smakołyk pod tapczan, zmuszając go w ten sposób do pozycji "waruj". Jeśli się położy oczywiście ma prawo zjeść smakołyk, a my gorąco go chwalimy. Należy pamiętać, by koniecznie przeplatać ćwiczenia i nie robić wszystkiego na raz. Pamiętajmy, że nasz szczeniak jest w wieku przedszkolnym. Wychowanie jest niezbędne, ale nauka może się odbywać wyłącznie przez zabawę. Jakiekolwiek oznaki znużenia, zmęczenia, niechęć do ćwiczeń to sygnał, że należy natychmiast przerwać zajęcia.
|
|
|
|
|
|
|
Dzisiaj stronę odwiedziło już 6 odwiedzający (8 wejścia) tutaj! |
|
|
|
| | |